China, here we come!

Het is weeral tijd om de naam van de blog te wijzigen.
De tickets zijn gekocht, de taart is gegeten ;-)
De voorbereidingen kunnen starten. We hebben al gemerkt dat iedereen ons met raad en daad zal bijstaan in het volbrengen van ons volgende fietsreisje.
Spannend. De ligfiets is alvast binnen voor onderhoud! Zo kan ik met nieuwe ketting en tandwielen wat geel zand gaan vreten. Ook de koga word kortelings van nieuw tandwerk voorzien. De fietskar staat voorlopig zonder banden want ook hier zijn al antilekbanden voor besteld. Op gebied van materiaal willen we zoals gewoonlijk niet te veel aan het toeval overlaten.

Je hoort van ons.
Maarten, Brechtje & Tuur (ondertussen 2 jaar)

Going south.

We rijden sinds enkele dagen naar het zuiden. Duidelijk merkbaar want de regenjassen zitten al een paar dagen opgeborgen. Vannacht slapen we zeer toepasselijk in Trapper Creek. Morgen rijden we verder naar Talkeetna. We beseffen stilaan dat Anchorage terug in fietsbereik komt. Van hieruit 140 mijl. Daar hebben we nog bijna een week voor dus doen het heel rustig aan en hopen op goed weer en toffe mensen onderweg.

Denali

Hoi,
we zijn terug in Riley Creek Campground. Basecamp. Het bleef dus niet droog. Naast regen hebben we nu ook sneeuw gehad. Het is hier weer voor eind september vertellen ze ons. De offroad was zwaar, heel zwaar. Maar we hebben het in 2 dagen heen en 1 dag terug gehaald. Nu wassen, douchen, straks pizza eten en boodschappen doen. Morgen vertrekken we terug richting Cantwell. Tuur doet het prima. We spelen KARI-BOE ipv KIEKE-BOE. ;-)

Denali

Dag allemaal,

eerst en vooral willen we jullie bedanken voor de lieve berichtjes, mailtjes en sms'jes. Het doet wel deugd dat jullie leuk vinden wat wij hier aan het uitsteken zijn.

We hebben de Denali Highway overleefd. 135 mijl van pure horror. Veel modder, nog wat modder en nog meer modder. Zowel mijn voor als achterremblokjes volledig weggeremd. Brechtje haar derailleur de laatste dag om de 5 km moeten losmaken van de modder. We hebben het gehaald en kijken er binnen een paar dagen (weken) misschien met plezier op terug maar we hebben afgezien. De Cantwell lodge waar we werden ontvangen met een tuinslang. Juij, nog nooit zo blij geweest dat ik mijn fiets mocht kuisen. 7 kg modder per fiets verwijderd en de kar terug te zien gekregen. Daarna burgers en steak gegeten met Alaska Amber beer. Dat krikt het humeur op. Dan een lekkere douche en in de stinkende slaapkleren het bed in. We zijn ondertussen zo gewoon aan onze 4mm dikke matjes dat een zompige matras een nacht wennen is. Niet echt super geslapen dus gisteren maar toch blij want ze serveerden ook ontbijt. Ik nam French toast en pancakes. Zalige verwennerij. Ze kijken raar als ik ze ondersmeer met confituur en dan onderstrooi met witte suiker. (geen Maple sirup and butter zoals verwacht). Maar what the hell we verbranden de kalorieen toch bij bosjes. Om aan te vullen. Brechtje at een ontbijtburger. Hahaha. Stel je er maar iets bij voor. Jeps zo ziet het eruit. LoL.
Vandaag zijn we van Cantwell (Highway 3, mijl 210) naar Denali (Highway 3, mijl 236 of zo) gefietst. Zalig bergaf en windaf met nog af en toe een zonnetje erbij ook. (We moeten deze weg spijtig genoeg ook nog bergop terug.)
We hebben hier bij aankomst eerst een battle geleverd om pampers te pakken te krijgen want we trekken 5 dagen het park in en hadden nog maar 7 pampers. Heel de camping afgezocht naar Toddlers en toch al 10 pampers extra vergaard. Dan toch maar naar het dorp gereden om 2 pakken (68 stuks) te halen. Nu zouden we terug een week zelfvoorzienend moeten zijn. Vanavond slapen we in Riley Creek. De allereerste camping in het Denali National Park. We planden onze volgende overnachtingsplaatsen van hieruit. Eerste camping op 20 mijl dan nog eentje 15 mijl verder. Dan komen we langs dezelfde weer terug tot hier. Weer vier dagen offroad. We hebben er goeie moed op he. Pffff. Hopelijk blijft het droog.
Tot slot probeer ik nog enkele foto's up te loaden.
Dikke kussen.
Na deze week beginnen we terug richting Anchorage te fietsen. Dat voelt al raar als we er aan denken want dat wil zeggen dat onze mega trip er bijna opzit. ...... .....

Een van de weinige droge stops op de Denali Highway. Tuur keek en zag dat het uitzicht goed was. Heel goed!


Karibou op de weg. En dan met piepende remmen proberen die beesten niet te doen opschrikken.

Update!

First things first, met ons gaat alles goed.
Van Glennallen reden we naar Sourdough Creek campground. Vlak naast Sourdough Roadhouse waar zo wat alle campers stonden van de wegenwerkers die hier van juni tot november wonen en werken aan den HaaiWei! Super lekkere pannekoeken. Bijgevolg is het ontbijt behoorlijk stevig geworden. Van hieruit reden we naar Paxson Lake. Na een 10tal mijl moesten we onze fietsen op 2 trucks laden omdat het stuk wegenwerken niet fietsbaar was. Een verplichte lift van een 10tal mijl en dan rustig verder peddelen tot de camping. Bijna helemaal alleen op de baan. Om het half uur passeerden er een vijftal auto`s. Superleuke mensen ontmoet op de camping en tot laat de verschillen tussen Europa en US zitten bespreken. `s Morgens met koffie van onze lieve overburen rustig wakker geworden en dan richting Paxson. Geen dorp maar een tankstation. Hier hebben we alles nog maar eens een wasbeurt gegeven want Tuur plaste die nacht alles onder. De was duurde iets langer dan gepland want halverwege viel de generator uit. Half uurtje prul werk later gaven wij de droogbeurt een tweede kans. Tijdens het wachten deden we een pancake-eating wedstrijd met de eigenaar. Bijna gewonnnen. Hij betuigde in elk geval zijn respect voor twee skinny bikers. Daarna was het aan ons. Onze trek over de Denali Highway kon beginnen. De eerste 20 miles brachten ons gisteren over paved road tot aan Tangle Lake. Een free campground die niets te vroeg kwam want we waren behoorlijk laat.
Vanaf vandaag was het nog 110 mijl unpaved. We deden er een dikke 20 van. Het eerste stuk voor de pittstop ging zeer goed. Droog, soms zelfs zonnig. Het tweede stuk was een hel. Twee uur in harde regen. Eerst miezer dan iets harder en dan over het point van no return toch maar geen regenbroek en geen overschoentjes aan te doen. Verkeerde keuze natuurlijk. Zeiknat op de top aangekomen en dan nog 5 mijl naar beneden. Met volledig dichtgeknepen remmen juist tot aan lodge Mc Clarren geraakt. Zalig.
Al gedoucht (1/2 uur), droge kleren aan. Vollop aan het eten (veggie pasta want al de rest op de menu waren burgers).
Morgen trekken we verder in de modder en de grind. Dan zal het internet er waarschijnlijk terug pas zijn als we in Cantwell zijn. nog een 90 mijl van hier.
Groet,
Maaarten, Brechtje en Tuur

ps: click to enlarge


Glennallen.

Lift langs de werken met een hele vriendelijke Alaska Pipeline werker.

Stukje paved van de Denali Highway.

Stukje unpaved van de Denali Highway.

Naast stenen gooien ook een leuke bezigheid, in plassen stampen.

Update!

We zijn ondertussen al een heel eind verder geraakt! In Homer hebben we in plaats van een ferry te nemen een lift gekregen naar Seward! Daar hebben we enkele dagjes flink gerelaxt. (Cruisje,Sealifecenter,speeltuin) In Seward opnieuw een lift versierd zodat we de ferry konden nemen. Van Whittier gingen we naar Cordova. Een stuk Alaska waar je alleen met de boot of het vliegtuig kan komen. Super hechte community, super rustig. Van daar namen we de ferry naar Valdez. Valdez kennen jullie waarschijnlijk wel van het ongeval met de Exxon Valdez. In Valdez komt de oliepijplijn waar wij al een honderdtal mijl hebben naast gefietst aan. Vandaag zijn we in Glennallen. Voor deze streek een grote stad. Dwz: een supermarkt (met vers fruit), een postoffice (waar we juist te laat waren, morgen postzegels kopen en dan zijn de kaartjes onderweg), een tankstation, ... Dat is het zowat. Ah ja gelukkig voor ons ook een RV camping met wifi. Nadeel van zo`n rv-camping is dat je je tent op het grind moet opzetten. Nog een nadeel is dat die RV`s die geen full-hookup nemen, zo`n uur per dag hun generator laten draaien. HUFTERS!
We hebben hier een hele lading boodschappen gedaan want het belooft een heel erg rustig stuk te worden. De plannen gaan morgen richting Paxson-lake. Hopelijk halen we dat want blijkbaar zijn er over 10 mijl serieuze wegenwerken.
En voor diegenen die zich afvroegen waarom de update`s zo ver uit elkaar liggen, check
FB.

Tuur op het strand in Anchor-Point.

Anchorage-Soldotna

Dag allemaal,

Enkele dagen geleden vertrokken we met onze fietsen in Anchorage. Ondertussen rusten we een dagje uit in Soldotna op het Kenai Schiereiland. Morgen fietsen we verder richting City of Kenai en dan naar Homer. Daar plannen we een boottochtje en misschien een ferry terug. Indien er geen ferry te vinden is die ons een stuk terug kan brengen zullen we de daaropvolgende dagen dezelfde route terug fietsen. Genieten van de achterkant van het landschap :-)
Groet vanuit `the 49th state`!

ps: Map

Al onze spullen voor twee maanden wildernis.

Klaar voor een dutje op het vliegtuig.

Ballon van Denny's is super voor de zichtbaarheid en goed voor de achterligger om de juiste afstand tot de kar te behouden.

No need for binoculars! Use 12x zoom!

Wraaaaaw!

Samen dutje doen!

Bertha creek campground!

Riding a recumbent, huh? YES! And i like it!

Parking stop middagmaal na een lange klim!

19 mile unpaved loop, veel klimmen=ok,je ziet de stenen makkelijk liggen tegen 7 km/u
veel dalen is=niet ok, je ziet de stenen niet liggen tegen 50 km/u dus remmen dicht en al wenend bergaf tot de volgende klim

Bikemap.net

We blijven verder plannen.
Nu via bikemap. Hier ga ik ook proberen onderweg zo nu en dan onze route bij te houden. De hoogtemeters worden weergegeven (overzichtje via link). Nu aan de ervaren bergrijders om te oordelen of dit haalbaar is met fietskar en ligfiets. Let me know.
Groet x,
Maarten,Brechtje en Tuur

Fiets route 1026075 - powered by Bikemap 

Trainingsritjes!

We zijn volop bezig met de sportieve voorbereiding van onze trip. Voorlopig staat de geplande fietsafstand op een dikke 2000 km. Geen probleem natuurlijk maar wat voorbereidingskilometers in de benen voelt altijd lekker de eerste paar dagen. Vooral dat extra beetje kracht als ze plots 4 zakken en een tent of 4 zakken en een fietskar gevuld met baby en babyspullen aan je fiets hangen.

Brechtje fietst al een heel jaar elke woonwerkverplaating  Berchem-Brasschaat-Berchem en reed met een vriendin naar Amsterdam. 

Maarten traint met een fietskar vol boodschappen en ligfiets met Zurenborgsport op de piste (?!) en op de weg.

Tussendoor maken we tandemtripjes naar Ravels, Westmeerbeek (en terug).

Daarnaast houden we ons bezig met de laatste schooldagen en de praktische beslommeringen: reispas, dierenoppas, fietsdozen, fietsonderhoud, ... 

We tellen heel hard af naar de eerste dagen op de fiets in Alaska, nu kan het echt niet snel genoeg gaan.

De voorbereidingen gaan door!

De voorbereidingen gaan door.
Wij blijven momenteel in de sfeer met volgende DC-programma's.
* Alaska: the last frontier
* Alaska: Out of the wild
We lezen zo nu en dan in onze reisgidsen. Recent kwam daar nog een versie van Frommer's Alaska 2007 bij. (Merci nonkel Wim)
We houden ook al een boodschappenlijstje bij van wat we terplaatse nog moeten/willen aankopen.

Klein dilemma atm.


OF